Wroclaw-İstanbul Arası Ulaşım

Wroclawa gelirken İstanbul’dan buraya direkt bilet aldığımı söylemiştim, ilkti ve bilmediğimiz yer olduğu için böyle bir yol denedik evet. Ama alternatif, ekonomik bir yol daha vardı o da Berlin’den İstanbul’a gitmek. Aşamaları şu şekilde..

Biletlerimi internet üzerinden almıştım fiyatlarını da yanlarına yazdım ki aşağı yukarı bir fikir sahibi olabilin, tabi bu biletlerin hepsini gidiş tarihimden bir ay önce aldım.

Yurdun önünden 2 numaralı tranway’a binip Wroclaw Growny (Tren istasyonunda) indik ve yolculuğa çıkmadan önce biletlerin çıktılarını yanımıza aldık. Trende bilet çıktısı üzerindeki QRCode’dan kontrol yapıyorlar bindiğimiz tren oda oda ayrılmıştı her odada 8 kişilik yer vardı ve valizlerimizi oturduğumuz koltuğun üstündeki bölmeye yerleştirebiliyorduk. Trenden indikten sonra Polskibus’a bineceğiniz durağa giderken taxi tutmanızı öneririm. Trende tanıştığım iki kız kardeşi trenden almaya gelen babaları bize bu mesafede yardımcı olmuştu. Kendi arabasıyla götürdü bıraktı.. PolskiBus’a binmeden önce yine bilet kontrolü yapıyolar tabi bindikten sonra bilette yazan numaralarımızı aradık fakat otobüste numaralar yazmıyordu boş bulduğun yere.. Polski Bus’a binme sebebimiz bizi havaalanının önünde indirecek olmasıydı. Yolda bir kere ihtiyaç molası verdik. Schönefeld havaalanının önünde indik..
Veeeee uçağaaaa

Yaklaşık 15 günlük bir tatilin ardından, dönüşümüz yine Berline olacaktı, orada gezmek de istiyorduk. Bir hostelde konaklayıp 2 gün sonra yola çıkarız diye düşünürken, Türkiye’den Berlin’e gelirken uçakta tanıştığımız Durmuş ailesi bize evlerini açtı ve gece onlarda konaklamadan önce kızları Ebru ile Berlin’in çeşitli yerlerini gezdik. Utanç Duvarı, Televizyon Kulesi, Dünya saatleri ve noel olması sebebiyle açılmış olan standların bulunduğu renkli caddeler. Küçük çaplı turumuza başlamadan önce Berlin’den Wroclaw’a direkt tren biletimizi de almıştık. Polonyada Türk görmek alışılmış bir durum değilken, Ebru’ların oturduğu semtte yabancılık çekmek imkansız sanki Türkiyede gibi hissediyor insan. Dönerciler, sokakta bağırarak Türkçe konuşan insanlar, kapı zillerindeki Türk soyadları… Gezmek görmek güzel bir de arkadaş edindik o en güzeli.

Ebru’cuğuma sevgilerle :)

GitHub'dayım